اثر عدالت سازمانی ادراک شده بر وفاداری سازمانی و بهزیستی شغلی با میانجی گری سایش اجتماعی و تعدیل کنندگی کنترل شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز

مقدمه: سلامت و بهزیستی پرستاران و تعهد آنان نسبت به محیط کاریشان می تواند سبب افزایش کیفیت عملکرد آنان و بهبود ارائه خدمات به مراجعین شود. هدف این پژوهش بررسی اثر عدالت سازمانی ادراک شده بر وفاداری سازمانی و بهزیستی شغلی با میانجی گری سایش اجتماعی و تعدیل کنندگی کنترل شغلی می باشد. روش کار: در این پژوهش پیمایشی، 168 پرستار از بیمارستان گلستان اهواز در سال 1393 شرکت نمودند. جهت گردآوری داده ها، پرسش نامه های عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن)، وفاداری سازمانی (علی و الکاظمی)، بهزیستی شغلی (پارکر و هایت)، سایش اجتماعی (دافی، گنستر و پاگون) و کنترل شغلی (دوییر و گنستر) در بین پرستاران توزیع و پس از دو هفته جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون با amos-22 و نرم افزار spss-22 استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نتایج، مدل نهایی از برازش مطلوبی برخوردار است (07/0rmsea = ، 94/0 = cfi و 90/0 = gfi) همچنین، نتایج نشان دادند که عدالت سازمانی ادراک شده بر وفاداری سازمانی و بهزیستی شغلی با میانجی گری سایش اجتماعی اثر غیرمستقیم دارد و کنترل شغلی توانست رابطه بین عدالت سازمانی ادراک شده و سایش اجتماعی را تعدیل کند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه شرایط محیطی می تواند بر ادراکات کارکنان تأثیر بگذارد، پیشنهاد می شود که مدیریت بیمارستان با فراهم آوردن فرصت کنترل بر شغل و افزایش توانمندی در انجام شغل، زمینه را برای کاهش سایش اجتماعی و افزایش وفاداری سازمانی و بهزیستی شغلی پرستاران فراهم آورند.